Της ποίησης ο έρωτας

Δύσκολος που είναι αυτός ο έρωτας...
με απελπίζει ώρες ώρες...
παράξενος μυστήριος απαιτητικός...
έτσι είναι δυστυχώς
της ποίησης ο έρωτας...
Σαν ένας δρόμος άλλοτε ανοιχτός
στρωμένος με χιλιάδες υποσχέσεις
και άλλοτε δυσδιάκριτος...
απρόσιτος...κλειστός...
που όσο κι αν προσπαθείς να τον διαβείς
δε θα μπορέσεις...
Δύσκολος που είναι αυτός ο έρωτας...
σε απόγνωση με φέρνει ώρες ώρες...
ανάλγητος... δυσνόητος... εγωιστικός...
έτσι είναι δυστυχώς
της ποίησης ο έρωτας...
άλλες φορές με μια αγκαλιά
με περιμένει ανοιχτή...
γεμάτη δώρα...
που μπρος στα πόδια μου αφήνει...
κι άλλες φορές με αγένεια μου λέει
ότι δεν είμαι ικανή
και μόλις πάω να πλησιάσω
την αγκαλιά του ερμητικά
την κλείνει...
Δύσκολος που είναι αυτός ο έρωτας
που μ' έχει παρασύρει...
κι όσες φορές κι αν πάλεψα
να του επιβληθώ
πάντα δική του ήταν η νίκη...
μα τόσο παθιασμένος...
όμορφος...γλυκός...
τόσο παράξενα γοητευτικός...
που δίκαια
και το μυαλό και η ψυχή μου του ανήκει...