Ήρθε η ώρα να φύγω

Στον τοίχο απέναντι
το ρολόι εφιάλτης, 

σαν δήμιος μας κοιτάει.

Κυλάει η ώρα
και το τέλος είναι τόσο κοντά.

Στο στήθος βαριά η σκιά της αγάπης.

Η εικόνα σου με πονάει.

Καρφιά στην ψυχή
του ρολογιού χτυπούν τα λεπτά.

Το τρένο φτάνει σε λίγο.
Θα με πάρει μακριά.

Ο κρύος σταθμός φυλακή,
στην ψυχή μαχαιριά.

Ήρθε η ώρα να φύγω.   

Τα μάτια σου γκρίζες
χειμωνιάτικες θάλασσες.

Μέσα τους θα βυθιστώ.

Θα βουλιάξω για πάντα
στον ωκεανό τους

να ξεφύγω απ' το δρόμο που διάλεξες

κι εκεί ας χαθώ.

Ναυάγιο να γίνω
στο μαύρο βυθό τους.

  

Το τρένο φτάνει σε λίγο.
Θα με πάρει μακριά.

Ο κρύος σταθμός φυλακή,
στην ψυχή μαχαιριά.

Ήρθε η ώρα να φύγω.   

Μια λέξη απ' τα χείλη σου
προσμένω ν' ακούσω,

να μείνω για πάντα εδώ.

Μα όμως σωπαίνεις
κι απλά με κοιτάς με μάτια υγρά.

Φιλί της ζωής στην αγάπη να δώσω

μ' ένα σου "σ' αγαπώ".

Του τρένου το σφύριγμα ακούω.
Σε λίγο θα είναι αργά.

Το τρένο φτάνει σε λίγο.
Θα με πάρει μακριά.

Ο κρύος σταθμός φυλακή,
στην ψυχή μαχαιριά.

Ήρθε η ώρα να φύγω.