Επιστροφή

Κι αν κάποτε γυρίσω
θα μοιάζουν άγνωστοι οι δρόμοι...
κι αυτοί που θα με συναντούν
δε θα μ' αναγνωρίζουν...
Θα διακρίνω
στ' απορημένα βλέμματα
μια κάποιου είδους ειρωνεία
που τελικά η φυγή μου
δεν ήτανε παρά φυγή απ' τη ζωή...
παρασυρμένη
από μια ανεξήγητη
κι αδάμαστη μανία
στον εαυτό μου κάποιο κακό
να προκαλέσω...
κάποια ανεπανόρθωτη καταστροφή...
Αν κάποτε γυρίσω
ένα κορίτσι σε κάποιο γνώριμο στενό
θα συναντήσω
γύρω στα 23...
θα 'χει στο βλέμμα
μια αδιόρατη μελαγχολία...
μ' ένα παράπονο θα με κοιτάει
κι εγώ θα την κοιτάω μ' ενοχή...
Αν κάποτε γυρίσω...
πολύ φοβάμαι...
δε θα χει νόημα κανένα απολύτως
αυτή η επιστροφή...

Μαρία Γασπαράτου