Τα καλοκαίρια ο έρωτας...

Τα καλοκαίρια είναι αλλιώς ο έρωτας...
Φυλάξου...
Σαν τον αλήτη τριγυρνά 
στους δρόμους...
ψάχνει να βρει λίγη δροσιά
σε κερασένια χείλη...
βουτιά να κάνει
σε άγριες θάλασσες
μέσα σε μαγεμένα βλέμματα...
Εξόριστος λες κι είναι απ' το χειμώνα...
πρόσφυγας...
τόπο ζητά
μέσα σε τρυφερές ανύποπτες καρδιές...
Σαν τον αγύρτη τριγυρνά τα βράδια
στις πλατείες...
τα πρωινά μες στα πλακόστρωτα στενά...
τα δειλινά στις παραλίες...
επίμονος...αδιάκριτος...αποφασιστικός...
στοχεύει...
επιτίθεται...
νικά...
Τα καλοκαίρια είναι απλοί...
ευδιάκριτοι οι στόχοι...
όπως τα στρείδια στον ατμό,
κάτω απ' τον ήλιο ανοίγουν οι ψυχές...
εισβάλλει ο έρωτας...
φωλιάζει...
λάμπει σαν ανεκτίμητο μαργαριτάρι...
Τα καλοκαίρια είναι αλλιώς...
Φυλάξου...
Βρίσκει εύκολα πατρίδα ο έρωτας...