Των άτυχων ερώτων οι κραυγές
ακούγονται στις εθνικές οδούς τα βράδια.Βουλιάζουν στων λαθών τους τα σκοτάδια
και σε μια θάλασσα γεμάτη ενοχές.
Τα βράδια που γιορτάζει η μοναξιά
κι ο ουρανός μοιάζει με πέτρινο ταβάνι
από μακριά ένα παράπονο
σαν μοιρολόι φτάνει
που 'χει του έρωτα μας τη χροιά.
Των άτυχων ερώτων οι κραυγές
ακούγονται στα βραδινά που φεύγουν πλοία.
Να βρουν ζητούν ποια ήταν η αιτία
που πέρασαν και χάθηκαν στο χτες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου