Να 'ρχεσαι κάπου κάπου...

Να 'ρχεσαι κάπου κάπου...
σαν σκέψη...
σαν όνειρο...
σαν προσδοκία...
Τα μάτια σου να βλέπω μόνο...
να μην ξεχάσω το χρώμα τους...
τρέμω μήπως ξεχάσω το χρώμα τους...
Να μου μιλάς...
λες και καθόμαστε μαζί ξανά
στα πληγωμένα
με αρχικά ερωτευμένων
ξύλινα παγκάκια...
στην παλιά παραλία...
Να μου μιλάς...
στο όνειρο...
στη σκέψη μου...
στην πιο κρυφή μου επιθυμία...
Να μην ξεχάσω τη φωνή σου...
τρέμω μήπως ξεχάσω τη φωνή σου...
Να 'ρχεσαι κάπου κάπου...
σαν σκέψη...
σαν όνειρο...
σαν προσδοκία...
να μ' αγαπάς εκεί...
όπως μονάχα εσύ
τόσο βαθιά
μπορούσες ν' αγαπάς...