Παίζει ο έρωτας

Τα καλοκαίρια παίζει ο έρωτας...
Κρύβεται...
πίσω από τ' αρμυρίκια
και τους άσπρους ανεμόμυλους...
μέσα στο δάσος με τις πεταλούδες...
κάτω απ' τους γαλάζιους τρούλους
στις λευκές εκκλησίες...
στα πλακόστρωτα στενά
και στα μικρά τρεχαντήρια...
Παραφυλάει...
μιλάει με το φεγγάρι σιγανά...
ονείρων δρόμους σχεδιάζει
στρωμένους με φιλιά...
Κρύβεται σαν παιδί
που προσοχή γυρεύει
και περιμένει...
να το αναζητήσουν....
Μας είδε...
Κάτω απ' το φως του φεγγαριού
η αγκαλιά μας κάλεσμα...
Μη μου φοβάσαι...
Κι αν κάπου κάπου κρύβεται
δεν είναι πως μας έχει αφήσει...
παίζει μαζί μας...
δε φεύγει αγάπη μου από μας ο έρωτας...
προσμένει...
ένα σου νεύμα...
μιά μου ματιά...
μιά κίνηση
κάποιος από τους δυό να κάνει...
κι άξαφνα αποκαλύπτεται...
Μη νοιάζεσαι...
Ποτέ δε μας ζητά πολλά...
ένα χαμόγελο...
μια αγκαλιά...
μια λέξη μόνο...φτάνει...