Χρυσή ακτογραμμή

Σε θυμάμαι σαν κύμα
να 'ρχεσαι και να φεύγεις
κι εγώ εκεί...να προσμένω
σαν χρυσή ακτογραμμή.
Στην ψυχή μου ένα άγγιγμα
μια σου λέξη, ένα μήνυμα,
βιαστικό απ' τα χείλη σου
ένα αγάπης φιλί.

Σε θυμάμαι σαν άνεμο
φευγαλέο το χάδι σου
μια στιγμή ήσουν δίπλα μου
και την άλλη σιωπή
Κι εγώ ν' αγωνίζομαι
να πιάσω το άπιαστο
όμως πάντα αναπόφευκτη
η δική σου φυγή.

Σε θυμάμαι σαν σύννεφο
στη ζωή μου που πέρναγες

και διψούσε η ψυχή μου
για μια αγάπης βροχή.
Αλλά λίγες σταγόνες
μονάχα μου χάριζες
πάντα έφευγες κι άφηνες
την ψυχή μου στεγνή.

Σε θυμάμαι σαν κύμα
να 'ρχεσαι και να φεύγεις
κι εγώ εκεί...να προσμένω
σαν χρυσή ακτογραμμή.

Μαρία Γασπαράτου