Κανείς δεν ξεφεύγει

Μη θαρρείς πως εμείς θα ξεφύγουμε...
Κανείς δεν ξεφεύγει...
κι όπως αναπολείς τις έντονα ακόμα
χρωματισμένες μέρες μας
μια αλαζονεία μέσα στο βλέμμα σου...
ίδια λεπίδα...
το παρόν μας αποκόβει από το μέλλον...
Φοβάσαι...
κι ας λες ότι αποτελούμε εμείς εξαίρεση...
Δε θα ξεφύγουμε...
Κανείς δεν ξεφεύγει...
και βέβαια δε γίνεται το αύριο
να μείνει ανέγγιχτο απ' τη φθορά...
Ναι ξέρω...
Τώρα λάμπει ένας ήλιος
που υπόσχεται μέρες λαμπρές...
Μη τον πιστεύεις...
Δε θα ναι πάντα καλοκαίρι...
Κι εμείς όμοιοι με τους άλλους είμαστε...
Μην ξεγελιέσαι...
Κι αυτή η έπαρση στα λόγια...
στα όνειρα... στις υποσχέσεις...
δεν είναι παρά για να ξορκίσεις το κακό...
Μη νοιάζεσαι...
Όταν το δω να φτάνει
θα φύγω πρώτη...