Αλλιώτικη μέρα

Αλλιώτικη μέρα ξημέρωσε...
αλλιώτικος ήλιος...
μες στη χρυσή του αγκαλιά
απαλά βουλιάζουμε...
Κολυμπάμε θαρρείς σε μια
θάλασσα από κεχριμπάρι...
Ανέτειλε ένας ήλιος γλυκός...
σαν τεράστια τηγανίτα
βουτηγμένη στο μέλι...
στάζει τη γλύκα του πάνω μας...
οι ψυχές μαλακώνουν...
γλυκαίνουν...ανοίγουν...
Κι ο άνεμος με χίλια αρώματα
μας χαϊδεύει...
αγγίγματα βελουδένια...
παρηγοριάς βάλσαμα...
Κάτι γλυκά από μακριά
μας ψιθυρίζει η θάλασσα...
Άκου...
Εκεί που όλα τελειώνουν
αρχίζουν ξανά...
Κοίτα...
Όπως το κύμα σβήνει στην ακτή
ξαναγεννιέται πάλι...
Δε χάνεται ο ήλιος μ' ένα σύννεφο...
για λίγο μόνο σκοτεινιάζει...
Δως μου τα χέρια σου...
Χαμογελά μπροστά το καλοκαίρι...
Μαζί...
σε συννεφιές και μπόρες
και σ' αναπάντεχες καταστροφές...
Μαζί στις ανηφόρες και
στις απρόβλεπτες κατηφοριές...
Μαζί και τώρα κάτω από έναν ήλιο
αλλιώτικο που μας αγκάλιασε...
Το καλοκαίρι καράβι...
σηκώνει πανιά...
Μας περιμένει...
Ανέβα...
Σε λίγο σαλπάρουμε...