Στη μικρή την αυλή

Στη μικρή την αυλή
με τα άσπρα γεράνια
στις παλιές κόκκινες
φθαρμένες γλάστρες
κάποια δειλά κοριτσίστικα όνειρα
παραπατούν μεθυσμένα
απ' του λευκού γιασεμιού
το αυγουστιάτικο άρωμα...
Στον λευκό σκαρφαλώνουν
πετρόχτιστο τοίχο
ασφυχτικά μπερδεμένα
με το κίτρινο αγιόκλημα...
μάταια ψάχνουν...
απελπισμένα...
δίχως φωνή και δίχως χάρτη
τρόπο να βρουν...να ξεφύγουν...
Μικρό το μπόι τους...
ψηλός ο φράχτης...
μακριά η θάλασσα και ο ορίζοντας...
Τι κι αν σφυρίζουν τόσα καράβια
έτσι και σήμερα...όπως και χτες...
θα ταξιδέψουν χωρίς αυτά...
Στη μικρή την αυλή
με τα άσπρα γεράνια
κάποια δειλά κοριτσίστικα όνειρα
άδικα σβήνουν... σκαρφαλωμένα
σ' ένα απροσπέλαστο πέτρινο τοίχο
αφού τη θάλασσα και τον ορίζοντα
δεν τα κατάφεραν να δουν ποτέ...

Μαρία Γασπαράτου