Αυτή τη νύχτα

Μίλα μου ψιθυριστά αυτή τη νύχτα...
Τη φωνή σου με μετάξι να ντύσεις...
Κάτι σαν σύννεφο μαύρο απ' τα παλιά
μπαίνει απ' τ' ανοιχτό παράθυρο...
Με τρομάζουν οι νύχτες παγίδες...
Το φεγγάρι σαν τεράστιο κεφάλι
τρομερού λιονταριού μου δείχνει
τα δόντια του...
Εικόνες του χθες...
σαν σμήνος άγριων μελισσών
βουίζουν στ' αυτιά μου...
φαρμακερό κεντρί στην ψυχή
ανελέητα μπήγουν...
Τρυφερά να μ' αγγίζεις...
σαν χάδι γλυκό του Νοτιά
στων δέντρων τα φύλλα,
να περνάς τ' ακροδάχτυλα
μες στα μαύρα μαλλιά μου...
Μια αγκαλιά μόνο...
σαν κύμα απαλό άνοιξε μου...
σαν κούνια μωρού μυρωδάτη...
ν' αφεθώ...
να ξεχαστώ...
να κοιμηθώ...
να μην υπάρχω...
Κράτησε με απαλά...
σαν κάτι που σπάει...
να περάσει απόψε η νύχτα...