Ήρθαν από νωρίς το βράδυ

και μου 'κλεψαν τον ύπνο...
Γεμάτα πάθη και αλήθειες
δυσάρεστες...
γεμάτα αγάπες και μίση
αδιαίρετα...
χαρά και πόνος μαζί...
ζωή και θάνατος...
σαν ήρωες επικίνδυνοι
κι αυτοκαταστροφικοί
του Ντοστογιέφσκι...
Όλα τα "αν"...
μαζί μ' ένα φορτίο
γεμάτο ανατροπές...
Όλη τη νύχτα ψάχνω...
σαν ηρωίδα του κι εγώ
δαιμονισμένη
ένα καλό να βρω
σ' όλες ετούτες τις
απίθανες προοπτικές
δίχως ένα κακό μαζί να σέρνει...
Όλα τα "αν"
κι όλα τα ενδεχόμενα
που ανόητα το πολιορκημένο
απ' όλα μου τα απωθημένα
κι ανεκπλήρωτα μυαλό
είχε ωραιοποιήσει...
Μα τι τα θες...
Και της ζωής μου όλα τα "αν"
έκρυβαν τελικά μιά θλίψη...
μιά ματαίωση... ένα τέλος...
Πάντοτε ίδιος ο προορισμός...
πάντα ένα δύσκολο ταξίδι...
Ξημέρωσε...
Ένας ήλιος λαμπρός...
σίγουρος...
τραγικά αθώος κι ανύποπτος
οδεύει προς τη Δύση...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου