Να μου γελάς...

Συννέφιασαν τα μάτια σου
και βρέχει στην ψυχή μου...
Μη μου πικραίνεσαι..
Μην το ξεχνάς...εγώ είμαι εδώ...για σένα...
Σαν ξεκινήσαμε ετούτο το ταξίδι το ξέραμε...
Δε θα μας άφηναν οι άνεμοι
να πάμε μακριά...
Μα κάπου φτάσαμε...
Αντέξαμε...
Πάντα το χέρι μου κρατούσε το δικό σου...
Έβαζες πάντα πλάτη
να μη με πιάνει ο βοριάς...
Κι οι δυό σαν ένας...προχωρήσαμε...
Δεν ταξιδεύαμε με πλοίο θωρηκτό...
μα το καράβι μας είχε γερά πανιά...
Τα καταφέραμε...
Βγήκαμε σ' ένα λιμανάκι απάνεμο...
βρήκαμε μια φιλόξενη στεριά...
Κι εσύ μου λες οτι δεν κάναμε ταξίδια...
αυτά που ίσως ονειρεύτηκα...
Πως όσα ζήσαμε δεν είναι αρκετά...
Μη μου μαραίνεσαι...
Η αγκαλιά σου είναι για μένα
το πιο όμορφο λιμάνι...
Τα μάτια σου ανεξερεύνητα νησιά...
Μέσα τους χάνομαι σε μαγικά τοπία..
Ποτέ δεν είναι ίδια...
Κάθε σου βλέμμα μια καινούρια ακρογιαλιά...
Μόνο μη μου λυπάσαι...
Να μου γελάς...
Το γέλιο σου είναι ολόκληρος ο κόσμος...
Τι να ζητήσω άλλο...
Κάθε στιγμή μαζί σου ένα ταξίδι...
Μες στην αγάπη σου αγγίζω το Θεό...
Όλο το σύμπαν βρίσκεται μέσα στο"σ' αγαπώ σου"...
Πόσο πιο μακριά γυρεύεις να με πας...