Αγάπη γίνε...

Άνθρωποι αδιάφοροι...
Χαμόγελα ψεύτικα...
Κουβέντες σφαίρες..
Λέξεις καρφιά...
Βλέμματα άδεια...
Άδειες ψυχές...
Κανείς για κανένα...
Νεκρές μέρες...
Νύχτες μαχαίρια...
Σκοτάδι...
Ερημιά...
Άνθρωποι ξένοι...

Κι εσύ;
Σε ποια θέση θα μπεις μες στο κάδρο;
Θα σε βάλω κάπου ψηλά...
Να σαι ένα μικρό κομματάκι ουρανού
πάνω απ'την πόλη...
Μην τρομάζεις...
Δε θέλω πολλά...
Δεν περιμένω να γίνεις ο ήλιος...
Δεν σου ζητάω να γίνεις Θεός...
Δεν θα σε βάλω ν' αλλάξεις τον κόσμο...

Ένα γλυκό αστεράκι να γίνεις
να φέγγεις τη νύχτα...
Μια αμυδρή ηλιαχτίδα
να ξεγελάς τη μουντή συννεφιά...
Ένα μικρό χελιδόνι να φέρνεις την άνοιξη
μετά το χειμώνα...

Κι αν είναι δύσκολα αυτά
αλήθεια γίνε...ελπίδα...
Ένα άγγιγμα  τρυφερό
ν' απαλύνεις τον πόνο...
Ένα φιλί πρωινό στα μαλλιά..
Μια αγκαλιά να κουρνιάζω
ν' αντέχω τον κόσμο...
Αγάπη γίνε...αυτό μόνο...
Μπορείς;

Μαρία Γασπαράτου