Τύμπανα πολέμου...

Ασφυκτιάς στην αγκαλιά των αναπάντητων...
Θανατηφόρο τύλιγμα φιδιού γύρω απ' την ψυχή...
Οι χτύποι της καρδιάς μοιάζουν με τύμπανα πολέμου...
Ποια μάχη προαναγγέλλουν;
Δεν υπάρχει τίποτα πλέον να υπερασπιστείς...
Μετράς ακόμα απώλειες...
Ο μόνος που μάχεσαι πια
είναι ο εαυτός σου...
Κι η ζωή ένα τίποτα...
Αγώνες...κραυγές...τρεχαλητά...
Τόση φασαρία για ένα τίποτα...
Στο τέλος του δρόμου σε περιμένει το έπαθλο...
Ένα μεγαλοπρεπές άδειασμα...
Κι αυτός ο καλπασμός στο στήθος
δε λέει να κοπάσει...Τι κυνηγάς;
Τι σε κυνηγάει;
Που τρέχει να φτάσει η ψυχή σου...
Είναι παγιδευμένη...
Την έκλεισες για πάντα σένα κύκλο...
Ξόδεψες τη ζωή σου
αναζητώντας το κέντρο του
μα διανύεις μόνο χιλιόμετρα
πάνω στην περιφέρεια του...
Αστόχησες...
Απέτυχες...
Άδειασες...
Αυτή η φυλακή δεν έχει τέλος...
Ήρθε κι απόψε η νύχτα...πάλι χωρίς απαντήσεις...
Μη ρωτάς τίποτα...
Κοιμήσου...μπες στη σιωπή ενός ονείρου...
βρες ένα μικρό κομμάτι ελευθερίας...
Ησύχασε...να πάψουν τουλάχιστον για λίγο
να ηχούν τα τύμπανα...