Πες μου πως τα κατάφερες...

Νίκησες τις σκοτεινές μου μέρες...
Το χαμόγελό σου Αυγουστιάτικος ήλιος...
Ούτε μ' αγγίζουν οι βροχές...
Ουράνιο τόξο η χαρά σου...
Πες μου πως τα κατάφερες;
Γλύκανες τους χειμώνες...
Έχουνε τόση ζεστασιά τα μάτια σου...
Είναι γεμάτα καλοκαίρια...
Κι όταν σε βλέπω δέντρο δυνατό να γίνεσαι
ξεχνώ κάθε δική μου αδυναμία
κάτω από τη σκιά σου...
Πες μου πως τα κατάφερες;
Δεν ξέρω τι θα πει θυμός που να κρατάει...
Πέταξα στα σκουπίδια το "εγώ"
κι έκανα το "εσύ" σημαία...
Έβαλα τη ζωή μου δεύτερη
μετά απ' τη δική σου...
Πες μου πως τα κατάφερες;
Κι είσαι η πρώτη σκέψη το πρωί
κι η τελευταία μου τη νύχτα...
Που ότι κι αν κάνω...όσα κι αν δίνω
φοβάμαι πάντα πως δεν είναι αρκετά...
Που αυτό το δόσιμο
δίνει σ' εμένα πιο πολλά...
Πες μου πως τα κατάφερες;
Κι αυτή η αγάπη δε ζητάει τίποτα
και φέρνει μόνο ευτυχία...
Που αυτή η αγάπη...απέραντη
ασύλληπτη...απόλυτη...
μ' άλλη καμιά στον κόσμο αυτό
δε μοιάζει...
Πες μου πως τα κατάφερες;


Για τον ήλιο της ζωής μου....
το γιο μου που σήμερα
μπήκε στα 16...
Να τα εκατοστήσει με υγεία και τύχη!!!