Αναγνώστες

Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2016

Το ιερό εντός σου...

Ακούμπησα ένα χάδι στα μαλλιά σου...
ένα φιλί στα χείλη σου...
μια ματιά στα μάτια σου...
μια λέξη στη σκέψη σου...
Μαζί σου όλα γίνονται πουλιά...
Όπου κι αν τ' αφήσω πετάνε...
σε γνώριμα μονοπάτια...
χωρίς προσπάθεια...
Χρόνια και χρόνια η ίδια διαδρομή...
Προορισμός το ιερό εντός σου...
Η πύλη ανοιχτή όπως πάντα...
Δίχως κλειδιά... δίχως φύλακες...
Μόνο για μένα...
Αποδέκτης κάθε μου κίνησης...
κάθε μου λέξης...κάθε μου βλέμματος,
το άβατο μέσα σου...
Προσέχω...
Να 'ναι ντυμένη με αγάπη
αυτή μου η ελευθερία...
Να μη γίνουν τα χάδια ξύλινα...
τα φιλιά πέτρινα...τα λόγια άχρωμα...
τα βλέμματα άδεια...
να μη μείνουν όλα αφτέρουγα...
να μην πονάνε...
Να μην κλείσουν οι δρόμοι...
Να μένει η πύλη ανοιχτή...
Προσέχω...
Κανένας θυμός...καμιά αστοχία...
να μη μου στερήσουν την πρόσβαση...
Ποτέ μη μ' αφήσεις απ'έξω...
Δεν έχω άλλη προσδοκία...
Μόνο να υπάρχω στον ιερό σου τόπο...
με ευλάβεια...με σεβασμό...με αγάπη...
Μόνο αυτό...
Κι εγώ θα προσέχω...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου