Μια τέτοια νύχτα...

Πάνω στο στραβό χαμογελάκι του ουρανού,

στο παιχνιδιάρικο μισό φεγγάρι,

κρέμασα τα βραδινά σου τα φιλιά...

χρυσά κομπολόγια...

αγάπης τάματα...

Κρέμασα και τα λόγια 

που όλη νύχτα μου λεγες...

ασημένια στολίδια...

φλουριά μαλαματένια...

Και φόρτωσα τη φεγγαρένια τη βαρκούλα

μ' όλα τα δώρα της αγάπης τα χρυσά...

με ερωτόλογα και αγκαλιές και χάδια...

με πόθους...χτυποκάρδια...έρωτα...

με βλέμματα φωτιές... 

και γέλια φωτεινά...

Και γέμισε η βαρκούλα του ουρανού χρυσάφι...

στρογγύλεψε...
σαν ετοιμόγεννη γυναίκα,

που σπαρταράει μέσα της μια φωτεινή ζωή...

Κι ήταν η φλόγα των ματιών μας 

που έκανε τη νύχτα χρυσαφένια...

Μια τέτοια νύχτα έρωτα 

δε θα μπορούσε τίποτε να είναι σκοτεινό...

Κι ήταν η αγάπη μας 

που μαγικά έκανε ολόκληρο 

ένα μισό φεγγάρι...

Μια τέτοια νύχτα έρωτα 

δε θα μπορούσε να 'ναι τίποτε μισό...