Ας σβήσουν τα φώτα...

Μια μάσκα ζητά να κρυφτεί
απόψε η νύχτα...
Κι εμείς την αφήνουμε ακάλυπτη
σ' ένα δρόμο κατάφωτο...
Πως να κρύψουμε
αυτά που μας πνίγουν...
Καθρέφτες τα μάτια σου...
Φοβάμαι τα φώτα...
Οι αλήθειες τρομάζουν...
Στον στερνό μας περίπατο
θα μείνει η ψυχή μας γυμνή...
Ας σβήσουν τα φώτα του δρόμου...
Σκοτάδι να ντύσει τη θλίψη μου...
Να κρυφτεί κι η δική σου ντροπή...
Τα λόγια λεπίδες
θα κόψουν το νήμα...
Θα πάψουμε να 'μαστε

οι δυό μας σαν ένας...
Εσύ θα 'σαι εσύ...
Κι εγώ θα 'μαι εγώ...
Η ζωή προχωράει...
Κι εσύ βιάζεσαι τόσο...
Μόνο...να...
Φοβάμαι το φως...
Σκοτάδι ας σκεπάσει το δρόμο...
Είναι αβάσταχτη η ώρα...
Ας μη γίνουν φραγμοί,
ανόητα δάκρυα...
Το τέλος ας γίνει  μυστήριο...
Θυσία η αγάπη σ' αιμοβόρο Θεό...
Κανείς να μη βλέπει το άδικο...
Ας σβήσουν του δρόμου
οι φριχτοί λυχνοστάτες..
Να μη βλέπω το θάνατο...
Να μη βλέπεις τα δάκρυα...
Έτσι...δίχως φραγμούς...
στο σκοτάδι να σβήσει η αγάπη...
Να σβήσω μαζί της κι εγώ...