Αδιέξοδοι δρόμοι...

Αργεί να τελειώσει ο χειμώνας...
τρυπά την ψυχή η υγρασία...

Πώς ν'  αντέξεις τόση βροχή

χωρίς μια στέγη...
Μακρύς ο δρόμος...
κουράστηκαν τα χελιδόνια...

θ' αργήσει να 'ρθει η άνοιξη...

θ' αργήσουν να λιώσουν τα χιόνια...
ο ήλιος ανίσχυρος...

Πώς ν' αντέξεις τόσο κρύο

χωρίς μια αγκαλιά...

Παγωμένοι δρόμοι...

αδιέξοδοι δρόμοι...

γλιστράει η μοναξιά...

Πώς να προχωρήσεις 

χωρίς ένα χέρι στο χέρι σου...

Χειμωνιάτικη λύπη...

χειμωνιάτικος πόνος...

παγωμένες σιωπές...

ανάσες που δύσκολα βγαίνουν...

Δακρύζουν τα τζάμια...

κλαίνε θαρρείς...

γι αυτό το χειμώνα
που θ' αργήσει να φύγει...

για κείνη την άνοιξη
που θ' αργήσει να 'ρθει...

Πώς ν' αντέξεις τόση απόγνωση

χωρίς κάποιον να τη μοιραστείς...
Μέσα σου καίει η παγωνιά...

κι έξω πάλι χιονίζει...