Σπασμένα φιλιά...

Αιμορραγούν στο πάτωμα σπασμένα φιλιά...
Σε μια στιγμή κομμάτια όλα...
Δαιμονισμένες λέξεις
τυφλές από απρόβλεπτο μίσος,
χτυπούν πάνω σε τοίχους
και τζάμια...
Σπασμένα φιλιά...
Σπασμένα γυαλιά...
Κομμάτια διάσπαρτα
της ψυχής ο  καθρέφτης,
που πριν από λίγο
αποτύπωνε αγκαλιές...
Κάπως έτσι τελειώνουν τα όνειρα...
Κάπως έτσι αρχίζουν οι εφιάλτες...
Το κάψαμε το δικό μας όνειρο...
Χορεύουμε τώρα
πάνω στις στάχτες του,
εκστασιασμένοι
από μια φονική δύναμη θυμού...
Χορό πολεμικό...
Χορό θανάτου...
Στην τελευταία νότα,
στο τελευταίο βήμα,
πέφτουμε σ' ένα γκρεμό
γεμάτο παράλογα...
Τσακιζόμαστε...
Παραδομένοι σε μια παράνοια...
Άξιοι κατακτητές της μοναξιάς...
Χαμένοι νικητές
σ' ένα παιχνίδι ματαιοδοξίας...
Αξιολύπητοι μέσα στην άγνοια μας...
Υπονομευτές της ευτυχίας...
Οδυνηροί παραχαράκτες της ζωής...
Τα λάβαρα υψώνονται...
Ο πόλεμος τέλειωσε...
Κανείς επιζών...