Γι αυτό το φως...

Βούτηξε το φεγγάρι

στων ματιών σου τις θάλασσες...
Τ' άστρα σα σμήνη πουλιών πέταξαν
στων μαλλιών σου τις πυκνές
φυλλωσιές...
Με κοίταξες...
Φωτιάς κύματα σήκωσε
ο πόθος στα μάτια σου...
Το βλέμμα σου μ' έντυσε
με ασημιά φορεσιά αστεριών...
Μια μαγική βραδιά...
Μια άνοιξη...
Ένα τρελό Απρίλη...
Έκλεψες τη λάμψη της νύχτας...
Ορφάνεψε ο ουρανός...
Με φίλησες...
Με φίλησε το φως...
Ξαναγεννήθηκα μέσα του...
Σ' αγάπησα...
Γι αυτό το φως...
Για τους φόβους που έκαψες...
Για τη ζωή που με κέρασες...
Για τα σκοτάδια που έντυσες
με χίλια φεγγάρια...
Γι αυτό σ' αγαπώ...
Γιατί πια δε φοβάμαι τα βράδια...
Της άγριας νύχτας μου
έγινες εσύ
ο φωτεινός έναστρος ουρανός...