Όνειρα.

Στις γενναίες ψυχές
κατοικούν τα όνειρα.
Σ' εκείνες που παλεύουν,
που διεκδικούν,
που δεν τα παρατάνε.
Από τις άλλες τις δειλές,
τις άτολμες, δραπετεύουν.
Δε μένουν σκλαβωμένα τα όνειρα,
σε ψυχές σκοτεινές που φοβούνται.
Θέλουν αέρα,
θέλουν φως,
θέλουν ορίζοντες.
Σαν τα πουλιά τα ταξιδιάρικα,
που στα κλουβιά πεθαίνουν.
Κι απ' την δική σου την ψυχή,
τα όνειρα πετάξανε.
Δεν μπόρεσαν να ζήσουν
έτσι στριμωγμένα.
Γιατί από καιρό τις έχασες τις θάλασσες,
τους ουρανούς τους ανοιχτούς,
τον ήλιο...
Κι έτσι ορφάνεψε η ψυχή σου
από όνειρα,
αφού -τι κρίμα- δεν το άξιζε
σ' αυτή να κατοικούνε.