Το σκιάχτρο

Κι όπως τακτοποιούσα
την ντουλάπα το απόγευμα,
βρήκα εκείνο το ξεθωριασμένο
τζην μπουφάν σου.
Κρεμασμένο εκεί
στην ξύλινη κρεμάστρα,
να περιμένει μάταια
να φορεθεί ξανά,
απ' το αγαπημένο σώμα σου.
Σαν ένα σκιάχτρο μοιάζει πια,
που τ' άφησες επίτηδες
για να τρομάζει τα όνειρά μου...
Ίσως ποτέ δεν ξανανοίξω την ντουλάπα.
Να το πετάξω όμως, όχι...

Μαρία Γασπαράτου