Μείνε...

Μείνε για λίγο απόψε
στο βαγόνι της σκέψης μου...
κι ας μην έχεις εισιτήριο...
Μείνε σα λαθρεπιβάτης...
Θα σε κρύψω στις πιο σκοτεινές
κι απάτητες γωνιές της ψυχής μου...
Κανένας ελεγκτής δε θα περάσει...
Εγώ ορίζω αυτό το τρένο...
Μείνε όσο κρατάει
μια καλοκαιρινή βροχή...
Λίγο να με δροσίσεις...
κι ας στεγνώσει έπειτα η ζωή μου,
σαν το κοχύλι που το 'βγαλε
το κύμα στη στεριά...
Μείνε όσο κρατάει το τελευταίο
φως της μέρας πριν τη δύση...
για μια στιγμή...
να ξαναδώ το πρόσωπό σου...
Όσο κρατάει ένα χαμόγελο...
Μια υποψία χαράς...
Μια αστραπή ελπίδας...
Κλέψε κάποιες στιγμές της μέρας μου...
Κάντες δικιές σου...
Κάνε με δική σου πάλι...
Έστω για λίγο...
Έστω κι έτσι...