Ένα βήμα.

Ανάμεσά μας υπήρχε πάντα
μια απόσταση...
Ένας μακρύς δρόμος...
Κανείς δεν έκανε ένα βήμα
να πλησιάσει τον άλλο.
Να μετριάσει το χάος
που μας χώριζε.
Και το κενό μεγάλωνε...
Έγινε χάσμα αγεφύρωτο...
Είσαι πια τόσο μακριά μου..
Δυσκολεύομαι να δω
το πρόσωπό σου...
Ν' ακούσω τη φωνή σου...
Να νιώσω την αγάπη σου...
Σε χάνω...
Με χάνεις...
Είσαι ακόμα εκεί...
Είμαι εδώ ακόμη...
Σε περιμένω...
Με περιμένεις...
Δε θ' ανταμώσουμε ποτέ...