Μοναξιά.

Η δική μου αγαπημένη μοναξιά,
είναι μια αγκαλιά με τη ελευθερία.
Μοιάζει με ήρεμη γαλάζια θάλασσα,
σε κάποιας άλλης διάστασης τη χώρα.
Δεν έχει ούτε βάρκες, ούτε πλοία,
ούτε κολυμβητές, ούτε θαλασσοπούλια.
Μονάχα ένα απέραντο βαθύ γαλάζιο,
που μακριά με ταξιδεύει
και συναντώ μες στη γαλήνη της,
σε κάποια ήσυχη ακτή τον εαυτό μου.
Μα η μοναξιά μαζί σου δεν παλεύεται.
Αυτή τη μοναξιά δεν την αντέχω.
Είναι ένας βάλτος
που βουλιάζω μέσα του
και χάνω ολότελα τον εαυτό μου.
Αυτή η μοναξιά δεν υποφέρεται.
Είναι εξορία.
Είναι εφιάλτης...