Η εξουσία της σιωπής έχει γερά σχοινιά...
τυλίγονται γύρω απ τα χέρια τα πόδια το λαιμό...
όσο της αντιστέκεσαι εκείνη προχωρά...
φτάνει ως την ψυχή σου και σε πνίγει...
"Θα της ξεφύγω" λες...
μα απλώνει δίχτυα παντού...
και θα πιαστείς κάποια στιγμή
κανένας δε γλιτώνει...
μη φοβηθείς...
όταν δεν τη φοβάσαι τη σιωπή
γίνεται φίλη
και τότε χαλαρώνουν τα σχοινιά
γίνονται ανεμόσκαλες
που σε οδηγούν απρόσμενα
στο πιο ωραίο μέσα σου
λυτρωτικό ταξίδι...
Μαρία Γασπαράτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου