
ούτε οι πρωινές καμπάνες
ούτε του δρόμου η ασυνήθιστη ησυχία
μου το θύμισαν
μια μέρα σαν τις άλλες κι αυτή
την ίδια μου δωσε αίσθηση όταν ξύπνησα...
κινήσεις απαράλλαχτες...
σήκωσα τα ρολά
στο μάτι της κουζίνας το μπρίκι
μια μέρα σαν τις άλλες κι αυτή
καμιά διαφορά...
ώσπου ένα γλυκό φιλί
μια καλημέρα καρδιάς
κι η μέρα έγινε γιορτή...
τι σημασία έχει...
Δευτέρα θα μπορούσε να ταν...
Τρίτη...
Παρασκευή...
θαύματα κάνει η αγάπη
μόνο αυτή μπορεί
την όποια μέρα να τη κάνει Κυριακή...
Μαρία Γασπαράτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου