Λέξεις του χθες

Είναι περίεργο
πως μένουν αναλλοίωτα μέσα μας
κάποια λόγια
μαζί με όσα πίσω τους σέρνουν
συναισθήματα...
Τόσα και τόσα κάθε μέρα χάνονται
στιγμές όνειρα άνθρωποι...
τόσα και τόσα ξεχνιούνται
καθώς διαβαίνουν πέρα απ το σήμερα
μέσα στο τραγικά ταχύ άρμα του χρόνου...
ρευστά κι αδύναμα...
τα έζησα λες... και δευτερόλεπτα μετά αμφιβάλλεις...
Μα είναι κάποιες λέξεις...
που βρίσκουν τέτοια δύναμη;
Καρφώνουν με ευκολία ασύλληπτη τον πόνο
στον τοίχο της μνήμης
και στάζει αίμα στην ψυχή
κάθε φορά που με το τίποτα
η θύμηση
απ' τον ανήσυχο ύπνο της ξυπνάει...
Λέξεις του χθες...
λέξεις πληγές...

Μαρία Γασπαράτου