Καρδιές που σταματούν...που άντεξαν πολύ
μα τώρα σβήνουν...
καρδούλες τρυφερές
του φθινοπώρου...
πώς παίρνετε έτσι μαγικά
ρόδινο χρώμα της ζωής
λίγο προτού χαθείτε!
Πόσο όμορφο κάποιες φορές
μοιάζει το τέλος
όταν στη μακρινή ακτή
της προσμονής,
μιας άνοιξης η υπόσχεση
αιωρείται!
Μαρία Γασπαράτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου