Τις Κυριακές τ' απομεσήμεραείχαν ανέκαθεν κάτι θλιμμένο...
σαν κάτι να έμεινε μισό
σα να μην πρόφτασε θαρρείς
να γίνει όπως θα πρεπε...
σα νοσταλγία που δε βρίσκει γιατρειά...
σαν μια αλήθεια
που δεν ήθελες ν' ακούσεις
όμως την ύστατη στιγμή ειπώθηκε...
Τις Κυριακές τ' απομεσήμερα
ντυμένα ήταν ανέκαθεν
μ' ένα τριμμένο πανωφόρι αποτυχίας...
είναι συνήθως
που για το τέλος της βδομάδας
αφήνεις τη χαρά
μα όπως της πρέπει δεν την προσκαλείς
κι αυτή δεν έρχεται...
Μαρία Γασπαράτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου