Λυτρώθηκα

Κι εκεί στον πάτο του πιο φριχτού εφιάλτη
όταν σκοτάδι υπήρχε μονάχα
και βρόμικο μαύρο νερό
μια δέσμη ασημένιου φωτός
διαπέρασε την παράξενη κι άγρια νύχτα...
τα μάτια σου ατσαλένια σπαθιά
με μιας κόψαν
της ψυχής μου τους γόρδιους δεσμούς...
Λυτρώθηκα...

Μαρία Γασπαράτου