Κάποιες ώρες μοιάζουν με στρατιώτες
που πληγωμένοι γυρίζουν
από άνιση μάχη
τα βήματά τους σέρνουν
όχι από κούραση μόνο και πόνο...
είναι που ηττημένοι
δε θέλουν να φτάσουν πουθενά.
Κάποιες ώρες μοιάζουν με ταξιδιώτες
που μετάνιωσαν για την επιλογή τους
χαμένοι στέκονται...
δεν ξέρουν
αν έχει νόημα να συνεχίσουν
η αν θα πρεπε πίσω να επιστρέψουν.
Κάποιες ώρες μοιάζουν ανήμπορες...
δεν προχωρούν...
οι λεπτοδείκτες κολλούν
σε σκουριασμένες αμφιβολίες
σε άκαμπτες υποψίες
σε πέτρινες σκέψεις...
σαμποτάρουν την ελπίδα
κι ο χρόνος παράδοξα κυλά
κι η ζωή παραιτημένη σταματά...
που πληγωμένοι γυρίζουν
από άνιση μάχη
τα βήματά τους σέρνουν
όχι από κούραση μόνο και πόνο...
είναι που ηττημένοι
δε θέλουν να φτάσουν πουθενά.
Κάποιες ώρες μοιάζουν με ταξιδιώτες
που μετάνιωσαν για την επιλογή τους
χαμένοι στέκονται...
δεν ξέρουν
αν έχει νόημα να συνεχίσουν
η αν θα πρεπε πίσω να επιστρέψουν.
Κάποιες ώρες μοιάζουν ανήμπορες...
δεν προχωρούν...
οι λεπτοδείκτες κολλούν
σε σκουριασμένες αμφιβολίες
σε άκαμπτες υποψίες
σε πέτρινες σκέψεις...
σαμποτάρουν την ελπίδα
κι ο χρόνος παράδοξα κυλά
κι η ζωή παραιτημένη σταματά...
Μαρία Γασπαράτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου