Θα τη θυμάμαι αυτή τη μέρα
σαν κάποια ευλογημένη
που έπιασε ευχή...
σαν δώρο....
σαν δαχτυλίδι αρραβώνα
που μ' ένωσε με τη χαρά...
σαν το χρυσό κλειδί που άνοιξε
μια χρόνια κλειδωμένη πόρτα...
σαν ήλιο αυγουστιάτικο
στα μέσα φθινοπώρου...
Καμιά φορά αρκεί μια λέξη...
Κι ας γράφει το χαρτί:
"Σαββατο 12 του Οκτώβρη"...
θα τη θυμάμαι αυτή τη μέρα
σαν μέρα καλοκαιρινή...
σαν κάποια ευλογημένη
που έπιασε ευχή...
σαν δώρο....
σαν δαχτυλίδι αρραβώνα
που μ' ένωσε με τη χαρά...
σαν το χρυσό κλειδί που άνοιξε
μια χρόνια κλειδωμένη πόρτα...
σαν ήλιο αυγουστιάτικο
στα μέσα φθινοπώρου...
Καμιά φορά αρκεί μια λέξη...
Κι ας γράφει το χαρτί:
"Σαββατο 12 του Οκτώβρη"...
θα τη θυμάμαι αυτή τη μέρα
σαν μέρα καλοκαιρινή...
Μαρία Γασπαράτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου