
δε ξέρω πια αν θέλω να επιστρέψω
δε ξέρω καν κι αν έφυγα ποτέ...
μες στην υγρή ομίχλη του κάποιες φιγούρες
ό,τι απέμεινε
κι ούτε που ξεχωρίζω
αν " Έλα" η "Έχε γεια"
μου λεν...
κι όλα μια θάλασσα αγαπημένη τα σκεπάζει
τα ωραιοποιεί τα εξαγνίζει τα απαλλάσσει...
πόσο εύκολα κάποιες φορές
όλα όσα μ' έδιωξαν ξεχνάω
καθώς βουτάω την ψυχή μου
μες στο βαθύ της μπλε...
Μαρία Γασπαράτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου