Η αγάπη σου είναι...

Νιφάδες χιονιού...
λευκά ανθοπέταλα μοιάζουν
θεϊκού γιασεμιού...
Μοσχοβόλησε αλήθεια ο κόσμος...
Μια σου λέξη χαράς πυροτέχνημα...
Την αγάπη σου δεν χώρεσε η γη...
Ανέβηκε πάνω απ'τα σύννεφα...
Τόσο αγνή και λευκή και αιθέρια...
Τόσο απέραντη...
Τόσο σπουδαία...
Δεν αντέχει το ασύλληπτο βάρος της
κι ο ουρανός...
Σαν πελώριο...ζαχαρένιο...
κατάλευκο πρόσφορο
την κόβει κομμάτι κομμάτι...
Τη μοιράζει...
Η αγάπη σου είναι
που πέφτει σαν χιόνι απόψε...
Να αλλάξει το γκρίζο τοπίο...
να ομορφύνει τον κόσμο...
Να χαρούν τα παιδιά...
να παίξουν μαζί της...
Στις ζεστές τους παλάμες να λιώσει...
να ποτίσει τη γη...
να φυτρώσουν την άνοιξη
τα πιο όμορφα λουλούδια αγάπης...

Μαρία Γασπαράτου