Σε μια στροφή...

Σε μια στροφή του δρόμου

αλλάξαμε πορεία...

Σε κέρδισαν άλλα τοπία...

Με μάγεψαν καινούριες θάλασσες...

Μα μέχρι εκείνη τη στροφή

δε χώριζαν τα χέρια μας...

Γεμάτη η αγκαλιά σου από μένα...

Το βλέμμα μου γεμάτο 

απ' το δικό σου βλέμμα...

Παράξενη η ψυχή μας...

Παράξενη η ζωή...

Που πήγε τόση αγάπη...

Πως χάθηκε σε μια στροφή...

Μεγάλα λόγια...

Λατρείας βλέμματα...

Υποσχέσεις παράλογες...

Συναισθήματα ακραία...

Αγάπης θαύματα...

Μετέωρα όλα...

Τα σκόρπισε στο χώμα η βροχή...

Έγιναν λάσπη...

Πέρασε με τα χοντρά 

παπούτσια του ο χρόνος...

Τα ισοπέδωσε...

Ξημερώνουν αδιάφορες μέρες...

Άχρωμα τελικά τα τοπία σου...

Άγριες οι δικές μου θάλασσες...

Κάποια απομεινάρια αγάπης,

σε κάποιου δρόμου τη στροφή,

με μια αδύναμη φωνή

κάτι μας λένε...

Αν βρεις το θάρρος κάποτε

στάσου στο σταυροδρόμι...
Άκου...

Ανίκανοι ήμασταν...
μικροί...δειλοί...ανάξιοι...

να την κρατήσουμε
μια τέτοια αγάπη...

Μαρία Γασπαράτου