Φύγε αν θέλεις...

Δεν σε κρατάω...
Φύγε αν θέλεις...
Καμιά προσπάθεια...
Κανένα δάκρυ...
Κανένα εμπόδιο
μπροστά στην πόρτα...
Φιλιά απόγνωσης θα ήταν μάταια...
Δε θ' αποτρέψουν τη φυγή...
Ούτε οι μνήμες γι αυτά που ζήσαμε...
Οι αγκαλιές είναι ανίσχυρες
να σε κρατήσουν...
Φύγε αν θέλεις...
Σπάσε τα φράγματα...
Πια δεν υπάρχουν αγάπης σύνορα...
Οι δρόμοι ελεύθεροι...
Σε περιμένουν...
Να ταξιδέψεις...
Σε άλλα όνειρα...
Χωρίς εμένα...
Φύγε αν θέλεις...
Και θα χαθείς...
Από τις νύχτες μου...
Από τις μέρες μου...
Απ' τη ζωή μου...
Η όραση μου, η ακοή μου, η αφή,
θα ορφανέψουν...
Το άρωμα σου θα το ξεχάσω
κι ίσως τη γεύση των φιλιών.
Οι αισθήσεις μου
με μιας θ' αδειάσουν.
Γυμνή θα μείνει η ψυχή.
Μα θα υπάρχεις κάπου κρυμμένος...
Σ' αυτό το ποίημα...
Θα σε κλειδώσω...
Θα ζεις για μένα...
Σ' αυτές τις λέξεις...
Θα 'σαι δικός μου...
Από τους στίχους μου
δε θα μπορέσεις ποτέ να φύγεις...
Δε θα σ' αφήσω...
Μ' ακούς;
Ποτέ...

Μαρία Γασπαράτου