Τα όμορφα που χάνονται

Που πάνε άραγε όλα τα όμορφα
που χάνονται...
εικόνες πρόσωπα στιγμές
λέξεις φιλιά αγγίγματα
χαμόγελα χαρές...
θα υπάρχει ένας τόπος δε μπορεί...
κάποια πατρίδα απολεσθέντων...
μακρινή σαν αστέρι σ' άλλο γαλαξία
κοντινή σαν κύτταρο αόρατο
σε μια αρτηρία της καρδιάς...
απρόσιτη όπως και να 'χει...
σαν ιερό τοπίο
σ' ενός απόκοσμου βουνού
τη δύσβατη πλαγιά...
όλα αυτά που χάνονται
μαζί με την ψευδαίσθηση
πως μας ανήκαν
γλυκά οικεία αγαπημένα
κι όμως...ρευστά εφήμερα αβέβαια...
Μην ψάχνεις...
ίσως αυτά μας τα όμορφα που χάνονται
να 'ναι ο Παράδεισος
που ο Θεός μας έχει τάξει...

Μαρία Γασπαράτου