
σαν ευκαιρία θα το δω
μακριά από εξαντλητικούς ρυθμούς
και ενοχλητικούς θορύβους
να συναντήσω
ν' αγκαλιάσω
ν' αγαπήσω
όλα όσα χάνονται
στης καθημερινότητας τους ήχους...
ήχους που κάποτε θυμίζουνε γιορτή
όμως για ένα ανόητο πανηγύρι
πρόκειται συνήθως
ένα γελοίο τσίρκο
μ' ερασιτέχνες χορευτές
και κλόουν αδιάφορους...
Μακριά απ' ότι ανούσιο μπλοκάρει το μυαλό μου
θα νιώσω την αλήθεια...
στη θέση που αξίζουν
θα βάλω της ζωής μου τα πολύτιμα
κι όλα όσα άφηνα όμορφα
δίχως ν' αγγίξουν την ψυχή μου
να περάσουν,
θα τα κοιτάξω
σα να τα βλέπω πρώτη μου φορά
και μέσα τους
με μια πρωτόγνωρη ευτυχία θα βουλιάξω
Όχι δε θα το δω όλο αυτό σαν φυλακή
τώρα το ξέρω..
μπορεί κανείς ακόμα και στο πιο στενό κελί
να νιώσει ελεύθερος...
Μαρία Γασπαράτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου