Κι ας λες...

Η φυγή μου...ο καλός σου άγγελος...
γέφυρα ανέλπιστη για να πας αλλού
άνεμος απ' το πουθενά
που γύρισε της ζωής σου τη μονότονη σελίδα
δύναμη απρόβλεπτη
που έλυσε ότι σε κρατούσε δεμένο
που ανέτρεψε
ό,τι φοβόσουν πως ήταν δεδομένο
που έσβησε
ό,τι έτρεμες πως ήταν γραμμένο...
Η φυγή μου...δώρο απρόσμενο...
κι ας λες...
κι ας κάνεις τάχα πως λυπάσαι
αθώος κι αμέτοχος
σαν ρούχο βρόμικο πετάς τις ευθύνες
την απουσία μου βάζεις σε καλούπια
τη βαφτίζεις αυθαίρετα
της δίνεις όνομα που απ' όλα σε απαλλάσσει...
Μα άλλο όνομα έχει η φυγή μου...
κι ας λες...
μέσα σου ξέρεις...
Απόγνωση τη λένε...τίποτ' άλλο...

Μαρία Γασπαράτου