Όχι μην έρθεις

Θα 'ρθεις;
Τώρα που σβήνουν λίγο λίγο τα φώτα της γιορτής;
Τώρα που λιγοστεύει το φως της μέρας;
Τώρα που η νύχτα επικίνδυνα μακραίνει
και η αυγή απ' του ορίζοντα την άκρη
μια αναμενόμενη μελαγχολία αφήνει;
Θα 'ρθεις;
Τώρα που πέρασαν οι μέρες της χαράς
και που το καλοκαίρι αντίο μου γνέφει;
Τώρα που έφυγαν τα πλοία μακριά
και δε μας πήρανε μαζί
σ' αυτό που μου 'ταξες το πολυπόθητο ταξίδι;
Θα 'ρθεις...
Να περιμένω είπες...
Μα άκουσέ με...
τα πρωινά που πέρασαν τα λυπημένα
μάζευα ήλιο να χει η ψυχή μου ζεστασιά
και τα ατέλειωτά μου βράδια τα θλιμμένα
κεντούσα ευχές στα πεφταστέρια...
Όχι μην έρθεις...
Δεν περιμένω...
Ένα φθινόπωρο γλυκό
μια γενναιόδωρη μου ανοίγει αγκαλιά
και θα το ζήσω όπως αξίζει...
χωρίς εσένα...

Μαρία Γασπαράτου