
όπως κάθε φορά έτσι και τώρα
δε θα μετρήσω τα λάθη
για τίποτε δε θα μαλώσω τον εαυτό μου
θα του χαρίσω μόνο
ένα βλέμμα τρυφερό
μια σκέψη αγάπης
ένα χαμόγελο
γι αυτά τα λουλουδάκια της ψυχής
που όμορφα φρόντισε
κι άντεξαν στης ζωής τους χειμώνες
μόνο γι αυτά τα μεταξένια ανθάκια
που τόσα φθινόπωρα μετά
δεν έχουν μαραθεί...
14 Σεπτέμβρη
όπως κάθε φορά έτσι και τώρα
τον κρυφό μου κήπο καμαρώνω
κι ένα ποίημα ασήμαντο μικρό
τη μέρα αυτή
σε μένα το αφιερώνω
για ότι ωραίο μέσα μου δεν άφησα
να χαθεί...
Μαρία Γασπαράτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου