Θα προσμενω

Μα εγώ θα προσμένω...
στη σκιά του πιο μακρινού ονείρου...
στην άκρη της πιο αναποφάσιστης αυγής...
με το βλέμμα καρφωμένο αδιάκοπα
σ' ένα αμφισβητούμενο σημείο φωτός
ανάμεσα στα πιο σκούρα σύννεφα...
πέρα απ τα πιο άγρια κύματα 

στο μακρινό ορίζοντα

σε κάποια που μοιάζει να ρχεται νηνεμία...
θα προσμένω...
εδώ...
σε μια ευλογημένη γωνιά της ψυχής
που ακόμα ονειρεύεται
κι αντέχει...

Μαρία Γασπαράτου