Πίσω από τον καθρέφτη

Όλο το παιχνίδι παίζεται κάθε πρωί
πίσω από τον καθρέφτη....
αόρατες κλωστές ανασηκώνουν τα χείλη
σχηματίζουν ένα χαμόγελο συμβατικό
το στερεώνουν προσεκτικά
να μείνει αμετακίνητο όλη μέρα
μη τυχόν και προφτάσει η αλήθεια
να ισιώσει βίαια την καμπύλη......
οι ίδιες αόρατες κλωστές
"Όλα πάνε καλά" κεντάνε στο βλέμμα σου...
έτσι να βγεις στον κόσμο
σαν όλα να χαμογελούν μέσα σου
με μια ευχαρίστηση πλαστή
χαστούκι στα πρόσωπα των κακοπροαίρετων
ανάσα στους λίγους που νοιάζονται ειλικρινά...
Όλη μέρα...
μια μαριονέτα με άψογα προγραμματισμένες κινήσεις
δέσμια σ' ένα έργο που τελικά λίγο σε αφορά...
Μόνο το βράδυ σαν επιστρέφεις
πλήρης αποδοχής και πλήρως άδεια
σπας με ανακούφιση τις αόρατες κλωστές...
η ψυχή σου αποκαλύπτεται γυμνή πια...
το χαμόγελο πέφτει...
χαλαρώνει το βλέμμα
κι η αλήθεια σου αφήνεται χωρίς ενοχές
στον καθρέφτη της νύχτας...
ελεύθερη...ως το πρωί...

Μαρία Γασπαράτου