Παραιτημένοι άνθρωποι

Ξεφτισμένα όνειρα
παρελαύνουν
μέσα στις κουρασμένες μνήμες
παραιτημένων ανθρώπων...
Σέρνουν πίσω τους
κουρελιασμένες ελπίδες
και μπαλωμένα κομμάτια χαράς
που σκορπίζονται στο πρώτο φύσημα...
Αγάπες ελαττωματικές...
προσδοκίες μίζερες...
προσμονές ανεπαρκείς...
ανομολόγητες επιθυμίες και
καταπιεσμένες εξεγέρσεις
σ' ένα κακότεχνο παζλ...
αγωνίζονται ανεπιτυχώς
να ενωθούν...
σ' ένα καινούριο όνειρο
ανθεκτικό στον καιρό
και στο χρόνο...
Μάταια...
Παραιτημένοι άνθρωποι...
της ζωής αποστάτες...
λιποτάκτες της ευτυχίας...
βαδίζουν μηχανικά σ' έναν άδειο δρόμο...
από την ίδια την ψυχή τους μετανάστες...
Χαμένοι άνθρωποι...
το τέλος τους ζουν πολύ πριν να έρθει...
σε γρανάζια αφήνονται
μια μηχανής σαρκοβόρας...
τραγικοί...
καταδικασμένοι...
αθώοι...
μέσα στη αδιαμφισβήτητη ενοχή τους...
Κατά λάθος γεννημένοι
σ' ένα κόσμο για μαχητές...
αμετανόητοι...
φυγόπονοι...
δειλοί...
παραδομένοι στο φόβο...
στο τίποτα εγκλωβισμένοι...
από χέρι χαμένοι...
από επιλογή δυστυχισμένοι...