
Διαστέλλονται όλα...
αγάπη...απουσία...θλίψη...ερημιά...
Τα φώτα ανάβουν...τα όνειρα σβήνουν...
Παραφυλάει η μοναξιά
πίσω απ' τα κλειστά παράθυρα...
Ανυπότακτοι φόβοι...
παρωχημένες ενοχές...
καταπιεσμένες επιθυμίες
στήνουν παγίδες...
Πόσο μοιάζουν όλα με θάνατο...
Τη νύχτα...
Δραπετεύουν οι σκέψεις μου...
σε ψάχνουν...
που είσαι..δε ξέρω καν αν υπήρξες...
ζωντανεύει η μορφή σου...
μ' εξουσιάζει...με βασανίζει...
ζητά απαντήσεις...
Ο ουρανός με απειλεί...
με καταπίνει το μαύρο του...
Μαχαίρια τ' αστέρια...
το φεγγάρι πληγή...
εσύ πουθενά...
υπάρχεις και δεν υπάρχεις...
Παραίσθηση όλα...
Κλείνω τα μάτια...
Κλείνω τα φώτα...
Τι ώρα είναι;
Αργεί το πρωί...
Πρέπει ν' αντέξω...κι απόψε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου