Σιωπές

Στις παρατεταμένες σιωπές σου
θα κρεμάσω μια αυγουστιάτικη πανσέληνο
να ρίξει φως σ' αυτά που δεν λες...
Θα φτιάξω ένα τραγούδι
με λέξεις
που αρνείσαι ν' ακούσεις...
να γεμίσει γλυκές μελωδίες
η άχρωμη νύχτα...
ν' αποκτήσει φωνή
το άηχο τίποτα...
Μπουκέτα πολύχρωμα
από εικόνες αγάπης
θα φέρω απ' το χτες...
να γεμίσει το βράδυ μαγικές ευωδιές...
Κι εσύ θεατής...
στην αρχή αδιάφορος....
μιας στημένης παράστασης,
με ρόλους και σκηνικά κατασκευασμένα...
θα χαμογελάς ειρωνικά
με το σχεδόν παιδικό μου παραμύθι...
Μα λίγο πριν το τέλος
θα βγω στη σκηνή
να παίξω έναν ρόλο ζωής...
ν' ακούσεις αλήθειες...
να συγκλονιστείς...
να συγκινηθείς...
ν' αναθεωρήσεις...
να πιστέψεις...
να με βρεις ξανά...
να μ' αγκαλιάσεις...
να θυμηθείς πως μ' αγαπάς...
να σ' αγαπήσω πάλι...
να χαθούμε στην ξεχασμένη αλήθεια μας...
να σβήσουν οι επικίνδυνες σιωπές...
να γεμίσει αγάπη η νύχτα...
να πέσει η αυλαία
ν' αρχίσει η ζωή...